Help! Hoe vertel ik het …

  …mijn ouders, vriend, vriendin, baas, collega’s, kinderen?

by Merlin Sythove

Dit is een vraag waar veel mensen die de Wicca voor het eerst ontdekken mee zitten. Hieronder volgen wat tips, en aan het eind nog wat tips voor die personen die je juist *niet* wilt vertellen dat je je met hekserij bezig houdt.

Ik ben een heks…

Hekserij blijft een beladen woord. Vertellen dat je in hekserij geinteresseerd bent, of dat je zelfs actief met hekserij bezig bent, is toch heel wat anders dan vertellen dat je naar de kapper bent geweest… Het is dus best zinvol om daar eens over na te denken, voordat je zo’n gesprek begint.

Waarom?

De eerste vraag die bij mij opkomt, is niet “hoe” vertel ik het, maar “waarom” vertel ik het?
Wat is mijn doel? Waarom vind ik het nodig iets te vertellen? Zoek ik misschien goedkeuring van iemand anders? Of wil ik mezelf juist afzetten tegen iemand anders? Of is het een simpele mededeling in de geest van “ik ben gereformeerd” zonder discussie of commentaar terug te verwachten?

Zakelijk

Het zou natuurlijk het laatste moeten zijn. “Ik ben een heks” is in feite net zo’n uitspraak als “ik ben Jood”. Daarover zal geen discussie ontstaan, dit soort uitspraken neemt iedereen van een ander voor simpele kennisgeving aan. We hebben vrijheid van godsdienst in Nederland – iedereen mag zelf kiezen welk geloof men aanhangt. Wicca, Moderne Hekserij, is een religie.
Je kunt deze zakelijkheid uitstralen, en oprecht verbaasd zijn dat iemand zo’n mededeling ter discussie zou kunnen stellen. Dan is het gesprek ook zo afgelopen – het is een mededeling en niets meer.

Er zijn ook situaties waarin de relatie weliswaar zakelijk is, maar niet gelijkwaardig. Zo kun je in Nederland bijvoorbeeld vrij vragen op religieuze gronden. Je kunt Hallowe’en dus vrij krijgen van je werk. Maar je moet je werkgever dan wel ervan overtuigen dat de Wicca een religie is. Let op: dat het een religie is. De werkgever hoeft niet te beoordelen of de Wicca een zinvolle religie is – dat valt buiten zijn bevoegdheid als werkgever. Jij oordeelt niet over zijn religie, en hij niet over de jouwe. Zelfs de rechter mag een religie, geloof of sekte niet inhoudelijk beoordelen in Nederland.

Persoonlijk

Er zijn ook situaties waarbij je belang hecht aan de reactie van de ander. Je hebt een bepaalde relatie met je vriend, vriendin, partner, ouders, je hecht waarde aan het beeld dat iemand van jou heeft. Dan wordt het belangrijk dat de gesprekspartner ook een beetje begrijpt wat de Wicca is, en waarom jij je daartoe aangetrokken voelt. En dan heb je er belang bij, dat je gesprekspartner de Wicca ook als iets positiefs zal zien. Dat maakt het vertellen over de Wicca (zeker als je zelf nog niet zo goed ermee bekend bent) best moeilijk!

Geef een boek!

Als je het moeilijk vindt om iets over de Wicca te vertellen in een gesprek, geef zo iemand dan eens een boekje te lezen. Als ze echt interesse hebben in wat je bezielt, zullen ze het graag doorlezen. En als ze die moeite niet nemen, weet je ook direct hoe geinteresseerd iemand eigenlijk is… 😉

Een boekje is wat objectiever, zeker in een kind – ouder relatie (ook al ben je als “kind” allang volwassen), dan directe vragen beantwoorden. Als je zelf nog aan het zoeken bent, is het geven van antwoorden niet altijd makkelijk – zelfs als je inmiddels zelf al wel weet waar het om gaat! Voor je het weet verzeil je in discussies over onderwerpen die eigenlijk met de Wicca niets te maken hebben, of val je terug naar ingesleten ouder-kind gesprekspatronen, waardoor de Wicca zelf niet meer aan bod komt.

Als iemand na het lezen van een boekje nog vragen heeft, kun je er ook wat zinvoller over doorpraten, want dan is er wat achtergrondkennis.

Welk boek?

Er zijn veel goede boeken over de Wicca – kijk eens op de Nederlandstalige boekenlijst.
Als je iets heel kleins zoekt kun je een Wicca-FAQ uitprinten om de bekende misverstanden recht te zetten.
Je kunt ook iemand zelf laten surfen naar een paar sites die goede uitleg geven en waarvan je de URL even hebt opgeschreven.
Kijk bijvoorbeeld eens op de PFI site naar het Wicca information pack. Of lees het artikel De Godin in de Twintigste Eeuw dat in BRES werd gepubliceerd. Of ga eens op De Heksenkring neuzen.

Silver Circle heeft ook twee kleine boekjes, de Horens van de Maan (Silver Circle), en Moderne Hekserij (Kok, Kampen), die uitstekend zijn om iemand te laten lezen als eerste kennismaking. Je hebt ze in een uurtje (of twee) uit. Zie de Silver Circle site voor beschrijving en bestelinformatie.

Het boekje Moderne Hekserij is deel van een serie over allerlei religies en stromingen. Het is uitgegeven door uitgeverij Kok in Kampen, de christelijke uitgeverij bij uitstek in Nederland. Dat zegt op zich al iets, als een dergelijke uitgever het zinnig vindt om een boekje over de Wicca te gaan uitgeven. (Enfin, einde sales pitch… ;-))

Hoe vertel ik het juist niet?

Er zijn ook gelegenheden, en mensen, die je liever niet vertelt dat je met hekserij bezig bent, terwijl ze daar juist op dat moment wel gericht naar vragen. Je kunt je interesse dan “camoufleren” door een algemeen geaccepteerd interessegebied te noemen. Met andere woorden, gebruik een *woord* dat geen alarmbelletjes bij iemand doet rinkelen… 😉

Afhankelijk van de situatie (waar je bent, wat iemand ziet of hoort) en je eigen kennis uiteraard, kun je je interesse omschrijven als interesse in:

  • Folklore, oude gebruiken, volksrituelen, bijgeloof
  • Toneel, Shakespeare, de heksen uit McBeth, yoga, meditatie
  • Archaeologie, opgravingen, oude religieuze beeldjes, godinnen en goden
  • Sprookjes, heksen, tovenaars, toverij, alchemie, magie, fantasy literatuur
  • Geschiedenis, heksenvervolgingen, feminisme, vroedvrouwen, vrouwenmysterien
  • Cultuurgeschiedenis, kunstgeschiedenis, oude religies, mythologie, sagen, legenden
  • Kruidengeneeskunde, natuurgeneeskunde, fytotherapie, homeopathie, acupunctuur
  • Role playing games, Dungeons and Dragons, Magic games
  • New Age, praten met bomen, zwemmen met dolfijnen – zelfs Prinses Irene doet het… 😉

Op deze manier kun je de directe aandacht naar “hekserij” een beetje afleiden. Met een beetje geluk vind je op deze manier een interessant gespreksonderwerp dat niet te “dichtbij” komt, en dat toch een heel interessant gelijkwaardig gesprek kan opleveren! Vergeet nooit dat mensen alleen zien, wat ze zelf kennen. Toon ze een boekenkast, en ze halen er feilloos een boek uit waar ze zelf net mee bezig zijn, net over gehoord hebben etc. Als je kinderen hebt, en iemand pakt het woord “heks” op in je conversatie, en je vertelt dat je interesse hebt in sprookjes, en die aan je kinderen voorleest (enzovoort) dan is dat natuurlijk de normaalste zaak van de wereld!

Blessed Be!
Merlin

Leave a Reply