Wiccan Rede * Winter 1980 by Morgana Sythove
Gedurende de wintermaanden lijkt er erg weinig activiteit in de wereld der planten te zijn. De meeste bomen zijn kaal en we verwelkomen het gezicht van de altijd groene dennen en pijnbomen. Toch weten we dat Moeder Natuur Haar aardekinderen niet volledig verlaten heeft. Zelfs in februari al zien we de eerste tekenen van de komende lente: de eerste sneeuwklok, de krokus en de narcis.
Met het terugkeren van het plantenleven komt bij ons een gevoel op van zuiverheid en onschuldigheid. Ook in het dierenrijk verschijnt nieuw leven met de geboorte van de eerste lammeren.
De Kelten vierden het hoogtepunt tussen de winterzonnewende en de lente-equinox met het feest van Imbolc of Candlemas. De Godin die met dit feest was verbonden, was Bridgit (Brigentis). Bridgit was de drievoudige Maangodin en haar verering was ooit wijdverbreid. Haar gekerstende naam is St. Bride en zelfs vandaag de dag wordt in de Katholieke kerk Candlemas gevierd op 1 februari ter ere van haar.
Bridgit was de dochter van Dagda, een van de leiders van de Tuatha. De Tuatha Dé Danann was het volk van de Godin Danu, die de provincie Connacht veroverde op de daar wonende Fir Bolg. Hun hoofdstad werd Tara.
In de strijd van Mag Tuireadh verloor Nuada, de koning van Tuatha, zijn rechterhand en hij was zo gedwongen zijn troon af te staan. Zijn plaats werd ingenomen door Bres, wiens vader een Fomorian was, alhoewel zijn moeder tot het volk van Tuatha behoorde. Om de banden nauwer aan te halen, trouwde Bres met Bridgit.
Bridgit werd soms wel genoemd “The Presiding Care” en haar mans naam Bres betekende “schoonheid”. De meeste Keltische goden waren vruchtbaarheidsgoden, alhoewel Bridgit speciaal de Godin van het Vuur en de Oogst was. Als drievoudige Godin wordt zij echter beschreven als de Godin van kennis, geneeskunde en handwerk. Met andere woorden, zij was de ‘drievoudige muze’. In middeleeuwse Ierse poëzie wordt Maria wel geïdentificeerd met Bridgit als de Maagdelijke Muze en in deze context wordt Bridgit ook wel “Maria van de Gael” genoemd.
Tot aan de Puriteinse Revolutie in Engeland in de 17e eeuw riep men de genezende krachten van Bridgit aan door poëtische gezangen bij heilige bronnen.
R. Graves zegt daarover in de ‘White Goddess’:
“A Cornish invocation to the local Bridgit triad runs:
‘Three ladies came in from the East
One with Fire and two with Frost
Out with thee fire and in with thee frost.'”
Kennelijk was dit een betovering voor brandwonden en om deze volledig te laten werken, moest men negen brandnetelbladeren in bronwater dompelen en het versje drie keer tegen elk blad zeggen. Daarna werden de bladeren op de wond gelegd.
In de Hebriden was Bridgit de Godin van de Geboorte. Haar kleur was wit, zoals de eerste bloemen in de lente.
Met Candlemas vieren we het ontsteken en het zegenen van het nieuwe vuur van de groei en met de wedergeboorte van het leven denken we aan Bridgit als de Keltische Godin van het Vuur.
