Wiccan Rede * Summer 1989 by Jana
Sous le Soleil, Utrecht. Zo’n 110 leden en belangstellenden van de Green Circle Nederland ontmoeten elkaar in een goede sfeer. Voor een aantal betekent deze dag een eerste kennismaking met het open genootschap voor geïnteresseerden in de Westerse Mysteriën en zijn leden; voor velen is het een ontmoeting van oude vrienden en bekenden. En iedereen is benieuwd naar de engelse gastsprekers: Dusty Miller en Paddy Slade.
Dusty Miller is wat hijzelf noemt een ‘brown witch’, maar je mag hem ook een boom-magiër of sjamaan noemen. Hij is lid van een familie die zich sinds mensenheugenis bezighoudt met het werken met bomen en zijn kinderen en kleinkinderen delen die interesse. Hij is vijfentwintig jaar leerling geweest op dit pad en heeft geleerd om zichzelf te ontwikkelen en andere mensen te helpen, door middel van hulpmiddelen, om zichzelf te helpen. Als we willen, legt hij uit, kunnen wij mensen praten met bomen. Alles wat op natuurlijke wijze groeit – rotsen en kristallen, planten en bomen, dieren – leeft en deelt dezelfde levenskracht. Een tak die van een boom af is gevallen, is dood. Als je erop leunt, breekt hij af. We noemen dat dood hout. Kozijnen worden gemaakt van hout dat van bomen is gestolen en dat kraakt en wringt. Een levende boom die overeind staat, kan bewegen in de wind en is flexibel. Van dit levende hout maakt Dusty Miller wandelstokken en staven in heel verschillende maten. De bomen geven hem een stukje van hun hout, maar vragen daar iets voor terug.
De familie van Dusty heeft geen woorden voor de indeling van de mens in een fysiek en niet-fysiek, sterfelijk en onsterfelijk, zichtbaar en onzichtbaar gedeelte, maar gebruikt het beeld van een paard (het zichtbare deel) met een onzichtbare ruiter (zeg maar: het onderbewustzijn). Bomen hebben een gezamenlijke geest of levenskracht, met een oud grieks woord: dryade. Deze spreekt in beelden. De dryade die bij de door Dusty Miller geleverde staf hoort, kan informatie doorgeven en energie sturen door vibraties te reguleren. In ruil daarvoor wil de dryade, in de woorden van Dusty, meerijden op het paard. Bomen kunnen zich niet verplaatsen, behalve door hun nakomelingen een klein stukje verderop te laten groeien. Elke boomgroep heeft zijn eigen dryade en een dryade kan zichzelf opdelen om, met behoud van leeftijd en erva-ring, een klein stukje van de boom (afgesneden door Dusty op aanwijzingen van de boom) te vergezellen.
Het antwoord op een van de vragen die werden gesteld: als het noodzakelijk is om een boom om te hakken, hoe moet je dat aanpakken?
Leer een boom kennen. Ga in de buurt zitten, ontspan je, concentreer je op die boom. De boom (je intuïtie) zal je leiden. Het kan nodig zijn om een boom om te hakken of te snoeien. Leg het uit, wees bereid het op de juiste manier te doen en luister naar de boom. Het kan zijn dat je na het omhakken de dringende behoefte voelt om een zaailing te verplanten. Doe dat dan vooral.
Na de pauze vertelt René, mede-oprichter van de Green Circle Nederland, over de acht inmiddels bestaande groepen. Hun activiteiten variëren van het doen van pathworkings, vieren van seizoensfeesten en uitwisselen van elkaars kennis en deskundigheid, tot het opzetten van een tempel voor rituele magie. Een lid, Bob, wil graag een landelijke wichelroedegroep opzetten.
Dan is het de beurt aan Paddy Slade, die ‘in het laatste huisje van het dorp woont’, met andere woorden: een heks is. Ze is een afstammeling uit een familie-traditie en ook haar nakomelingen blijken haar pad te volgen. De religie van de Godin en de God was uitgestorven in de stad, vertelt ze, maar leefde voort in families in de dorpen. Met grote risico’s gezien de strenge wetten en de grote (sociale) controle. Zij wijst erop dat het woord ‘wicca’ niet betekent Craft of the Wise, maar verband houdt met ‘buigen’. De kennis werd nooit in boeken opgeschreven omdat de mensen niet konden lezen of schrijven. Er werden dus ook nooit Books of Shadows klakkeloos gekopiëerd: een dergelijk boek is een persoonlijk boek met eigen aantekeningen van eigen ervaringen.
Als aan Paddy Slade wordt ge- vraagd of ze een witte of een zwarte heks is, is ze geneigd te antwoorden met ‘lichtgrijs’. Of groen, omdat ze werkt met planten. Haar zoon bedrijft paarse magie, anderen lichtblauwe, felrode of (de intellectuelen) heldergele. Zwarte magie betekent niet anders dan negatieve magie: magie die wordt bedreven bij afnemende maan, om dingen te verminderen en leeg en schoon te maken, aldus Paddy. Bij een ontstoken been moet eerst de ontsteking worden weggehaald, bij afnemende maan, en pas daarna kan er bij wassende maan genezen worden. Paddy werkt nooit tijdens volle maan, omdat die stilstaat en dingen in de war brengt. Bij nieuwe maan werkt ze juist wel, omdat veel dingen gedaan moeten worden in het verborgen gezicht van de Moeder.
Paddy Slade heeft kritiek op veel nieuwe vormen van hekserij en of Gardner zelf. Ze is zelf pas ingewijd na jaren van succesvol werk en ze voelt zich er niet méér heks door. De grote rite werd in de Oude Religie nooit gebruikt voor inwijdingen, maar slechts door twee ervaren mensen, man en vrouw, meestal ten behoeve van de vruchtbaarheid van de aarde. Het aannemen van godennamen vindt ze verwarrend voor de goden. Haar traditie gebruikt geen namen voor de goden.
Paddy vertelt over praktische problemen bij het naakt vieren van rituelen in de open lucht. Vroeger was het vrijwel onmogelijk, nu is het lastig en onkomfortabel. Ze noemt muggen, scherpe steentjes en nieuwsgierige jonge koeien. Vroeger was het zelf onmogelijk om binnen naakt te werken, omdat iedereen door de kieren in de luiken kon kijken en goed-sluitende luiken en deuren verdenking opriepen. Bovendien was het een goede gewoonte om de goden gekleed te ontmoeten, tenminste in een paar blaadjes of een veren mantel gekleed. Paddy’s traditie werkt in gewaden. Ze maakt haar eigen rituelen en (eenmalig te gebruiken) spreuken. Alles in het engels en niet in een vreemde taal die ze mogelijk verkeerd zou uitspreken. Niet omdat Zij het niet zouden begrijpen, maar omdat je het zelf misschien niet zou begrijpen.
Dusty en Paddy blijken 25 mijl bij elkaar vandaan te wonen. Ze hadden elkaar nog niet eerder ontmoet. Vandaag besluiten ze de dag met een boswandeling met de geïnteresseerden, waarbij Dusty Miller vertelt wat hij weet. Van die wandeling kan ik geen ooggetuigeverslag geven.
