Wiccan Rede * Summer 1981 by Magnus
Als je je verdiept in datgene wat paganisme genoemd wordt en je daarover spreekt met anderen krijg je vaak te horen: “Is dat niet een stap terug?” Daarmee wordt dan bedoeld dat de vruchtbaarheidsreligie als verouderd wordt gezien ten opzichte van het Christendom.
Mijn antwoord is dan dat de oervormen van de Oude Religie niets aan waarde hebben ingeboet en we de verworvenheden van de laatste duizenden jaren daarbij inbouwen. Immers, het Christendom heeft zoveel van het oude overgenomen. Bovendien zijn we in een stadium van de wereldevolutie gekomen, waarin we naast de ‘oude’ waarden en de technische-, wetenschappelijke- en medische ontwikkelingen nieuwe verrassende ontplooiing van menselijke creativiteit en inventiviteit zien opbloeien. Zo ontdekken veel mensen in zich de mogelijkheden om naast het verstand het gevoel tot volle wasdom te brengen. De moderne Wicca’s hebben in hun geloof aan de Goden een stuk ontzag voor het Onnoemelijke, Onbereikbare ingebouwd, waardoor zij zich de Godin en de God voorstellen als representanten van het Absolute. Die Godin en de God zijn niet veraf, nee zij maken daarvan zelf deel uit. Die beginselen leven in ons. Wij communiceren zo met het Hoogste in onszelf en met alle levende wezens.
De riten, van oorsprong gericht op de vruchtbaarheid van akkers, vee en mensen, zijn ook geschikt om de bevruchting van onze geest te bewerkstelligen. Zo worden wij als mens temidden van de mensen, geïnspireerd en alert op wat er om ons heen gebeurt. Mijn mening, ontstaan door ervaring, is dat de mens het beste functioneert in totale vrijheid. De Wicca-rituelen, mits aangepast aan deze tijd en spontaan gebruikt, verschaffen een mogelijkheid om als universeel priester en priesteres te gaan functioneren. Daarbij ontstaat geen behoefte aan een vast rituaal, een vaste kring, een dogmatisering van regels en gebruiken. Wel kan gebruik gemaakt worden van de basisopzet van de ritualen, maar iedereen moet zelf zijn vorm aan die inhoud geven. En we moeten de landstaal gebruiken
Sinds enige tijd werk ik met enkele mensen samen op basis van deze vrijheid. We houden van elkaar zonder elkaar te claimen, zonder iets te eisen, zonder elkaar te manipuleren. Zo leren we van elkaar en werken we samen. In volmaakte liefde en volmaakt vertrouwen. Het vormen van een Coven met een Hogepriesteres als leidster is niet mijn doel. Als we gezamenlijk bijeen komen is dat fijn, maar het moet niet, het mag. Wij werken ieder in onze eigen omgeving (huis, werk) temidden van mensen die wij helpen zichzelf te helpen. Wij kunnen, en mogen, niet de problemen van anderen oplossen, maar wel kunnen wij hen helpen met de dingen op een rijtje te zetten of hen te laten zien hoe ze reageren. Veelal is luisteren met je hele verstand en gevoel al voldoende.
Je kunt ook geen regels maken waaraan iemand zou moeten voldoen. De vrouw of de man in kwestie weet intuïtief, dat het universeel priesterschap zijn levenstaak is en zij of hij zal moeten zoeken naar een mogelijkheid om ingewijd te worden. Aan die inwijding gaat training vooraf en na de inwijding blijf je voortdurend bezig met een bewustwordingsproces. En daaraan komt geen eind. Je kunt nooit zeggen: “Ziezo, ik heb mijn priesterschap wáárgemaakt, nu ben ik er”. Het priesterschap houdt wel in, dat deze functie door één of meerderen wordt gezien en begrepen, dat je erin bevestigd wordt. De waarde van het priesterschap heeft niets te maken met plaats, tijd of de personen die je ingewijd hebben. Sommigen nemen aan, dat je alleen ingewijd kunt worden in een Coven. Dit zweemt naar ‘apostolische successie’. En uit de kerkgeschiedenis is overduidelijk op te maken hoe weinig reële waarde daaraan gehecht mag worden gezien de kwaliteit van de betrokkenen. In de veel omvattende Wicca literatuur kom je geregeld tegen hoe je jezelf in kunt wijden. Wel, dat kan. Maar ik ken gevallen van mensen, die in de vrijmetselarij zijn ingewijd en hun inwijding in Wicca daaraan ontlenen. Nee, daar gaat het niet om! Waar dan wel om?
Wel, het is essentieel dat je je bewust bent dat je als priesteres of als priester als een volledig mens tracht te functioneren, echter zonder alle moeite van een training om helderziende te kunnen worden of te kunnen uittreden. Nee, àls je goed functioneert als priesteres of priester, vertrouw er dan op, dat alle extra vermogens die binnen je bereik liggen in je zullen gaan werken. Wees zeer alert op alles wat je ondervindt, wat je hoort en ziet, wat je voelt, wat je intuïtie je influistert èn gebruik je boeren(pagan)verstand. Je zult ontdekken, dat alles een les inhoudt, zelfs vanuit de krant, radio, televisie, damestijdschriften en de roddelpers komen signalen van wijsheid die je gaat herkennen. Ook in de huiselijke omgeving zal je de conflicten gaan doorzien en begrijpen. Voor de ander is het een verademing begrip te vinden en een luisterend oor. Ook is het essentieel dat je met je lichaam leert te werken. Iedere priesteres weet hoeveel kracht, troost en zegening van haar armen, borsten en buik uit kunnen gaan om iemand te troosten. Iedere priester weet dat ook en hoewel zijn mannelijke aspecten zullen overheersen, zal hij met zijn vrouwelijke aspecten ook die troost en kracht over kunnen brengen.
In de ideale situatie werken priesteres en priester samen, vullen elkaar aan, vormen een geestelijk bolwerk binnen welks muren vrede, rust en zegening heerst. Terwijl tegelijkertijd dit bolwerk kookt van activiteit, werkzaamheid en initiatieven. Op alle gebieden. Maar als je alleen voor de taak staat, dan nog is er die mogelijkheid die je zo nu en dan in een groep van gelijkgestemden te begeven. Universeel priesterschap heeft niets va doen met welke Godsdienst, sekte, kerk of groep dan ook. Het godsvertrouwen, het zelfvertrouwen en de liefde zijn de werktuigen van de priesteres en de priester. En hoe zij of hij een naam geeft en een voorstelling heeft gemaakt van het Goddelijke, doet er wezenlijk niet toe. Deze wereld, in het Hier en Nu, heeft dringend behoefte aan deze priesteressen en priesters. Laten we hopen, dat velen deze weg als de hunne zullen herkennen!
Blessed Be!