Wiccan Rede * Spring 1983 by Jan Boerlage
Als we denken aan heilige plaatsen, dan denken we aan plaatsen, die de mensen van oudsher als heilig beschouwden. Waarom? Omdat van die plaatsen een bepaalde invloed uitgaat, die voor de mensen merkbaar is. Soms waren het heuveltoppen, soms bronnen, soms ook stenen, die lagen op de kruising van ondergrondse waterlopen, soms ook plaatsen, waar de energieën van de kosmos en de aarde in kontakt waren gekomen langs natuurlijke weg.
In de oude, voorchristelijke tijden hebben mensen stenen, vaak van immense afmetingen, opgericht om zulke plaatsen te markeren. Wij noemen dat megalitische bouwwerken. In enkele gevallen is bekend, dat met behulp van moderne wetenschappelijke apparaten de energiestromen bij deze megalitische bouwwerken zijn te meten. Het blijkt dan, dat er spiraalvormige energiebundels langs de stenen op en neer wervelen, en in sommige gevallen verandert de stroom van richting met de maanfasen. Veel van de grote stenen cirkels en ovalen op de Britse eilanden en Ierland hebben bovendien gediend om astronomische fenomenen vast te leggen. Zo is Stonehenge zowel een astronomisch observatorium als een heilige plaats, waar enorme energieën konden worden gebundeld. Met behulp van computers heeft men duidelijk aangetoond, dat de bouwers van Stonehenge maan- en zon-eclipsen uiterst nauwkeurig konden voorspellen.
In de loop van vele duizenden jaren is heel veel vernield. De ‘heilige’ plaatsen zijn ‘overgenomen’ door nieuwe religies en vooral het Christendom heeft op vele plaatsen getracht het Oude Geloof en de oude wetenschap te verketteren. Daar waar dat niet gelukte door overreding hebben de missionarissen hun kerken gebouwd op de heilige plekken. Zij hebben daarmee de energiestromen verstoord. Immers, voorwaarde voor de heilige plaatsen was, dat zon en maan, mannelijk en vrouwelijk beginsel, vrijelijk toegang konden krijgen tot de aarde.
Maar niet alleen kerken en kapellen hebben de zenuwknopen van Moeder Aarde verstoord, ook de aanleg van wegen, ontbossing, het in cultuur brengen van de grond en het bouwen van huizen, campings, sportvelden, kinderspeelplaatsen en industrieterreinen zijn de oorzaak van het verstoren van het eertijds met zorg en weten onderhouden net van spanningslijnen en heilige of krachtcentrumplaatsen. Het zij zo. Wat vernield is, is onherstelbaar.
In het najaar van 1982 bezocht een Indiaanse medicijnman, Lame Deer, ons land en gaf lezingen over de oude Indiaanse levensfilosofie, die sterk gericht is op de aarde. Hij ging met een groep van ongeveer 30 personen, die op Elfenbank een week bijeen waren om naar zijn leringen te luisteren en diverse rituele handelingen mee te maken, naar een plek ten oosten van Nijmegen om die plaast opnieuw aan te schakelen. Met andere woorden, er opnieuw een heilige plaats van te maken. Hij wees erop, dat wij in Nederland nog plekken genoeg hebben, die als zodanig geaktiveerd kunnen worden, zoals de Noordzeekust, de Hunebedden, en andere plekken. Naar aanleiding van dat bezoek en de week op Elfenbank, waar de hogepriesteres van onze cirkel aanwezig was, hebben wij verder gewerkt.
Allereerst hebben wij nogmaals een bezoek aan die plek in Nijmegen gebracht. Daarna hebben we in de cirkel contact gekregen met een verschijning, die ons inlichtingen heeft gegeven. Deze waren van praktische aard en zodanig, dat wij daardoor een duidelijk beeld hebben gekregen van het nut van een netwerk van ‘heilige’ plekken, de wijze waarop we zo’n plek kunnen aktiveren en hoe het mogelijk is dat zoveel eertijds ‘heilige’ plekken ontheiligd zijn.
Wij menen dat dit van belang is voor de toekomst en we willen u daarom van onze bevindingen op de hoogte stellen. Allereerst wil ik iets mededelen over de wijze, waarop wij werken en hoe wij informatie kregen. Met nadruk wijs ik erop dat wij u afraden deze methode van werken klakkeloos te volgen, omdat wij weten dat we zeer onorthodoxe wegen bewandelen. Zoals steeds, wanneer we bepaalde ingevingen krijgen, experimenteren wij, dat wil zeggen, de hogepriesteres en ik, enkele kerin in de cirkel, voor we anderen met nieuwe ontwikkelingen konfronteren. Dit werkt bij ons goed, maar vormt geen reden om hier regel van te maken.
Na het Hallowe’en rituaal besloten we na het belevendigen van de priesteres en de priester, waarbij we staven gebruiken die we ‘op onze weg’ gevonden hebben in plaats van de Charge een tekst te lezen die begint met ‘Ik ben Isis’. Deze bleek toen en in de experimenten nadien te werken als ‘trigger’ voor de verschijning van een oude, beeldschone vrouw, met lang grijs golvend haar, stralende ogen en een sereen gezicht met een humoristisch trekje, gekleed in een lang golvend doorzichtig gewaad van zilvergrijs glanzend materiaal. Een van ons kon Haar aanwezigheid zien, de ander(en) konden Haar aanwezigheid aanvoelen. De priesteres stelde Haar vragen waarop antwoorden kwamen, die nauwgezet genoteerd werden. We hebben een tekening van haar gemaakt.
Met nadruk wil ik erop wijzen dat wij geen ingewikkelde ritualen uitvoerden, geen extra aanroepen of wat ook, dat het een heel natuurlijk gebeuren voor ons was en is. Ook hebben wij geen pogingen gedaan om er achter te komen, wie die wijze oude Vrouw zou kunnen zijn. Een paar keren werd ze vergezeld door een jongere vrouw, die Haar verving en die ons heel praktische aanwijzingen heeft gegeven over de toestand van planten en dieren in de tuin van de priesteres. Deze aanwijzingen bleken te kloppen, hetgeen ons een extra vertrouwenssteuntje gaf.
Wij hebben op deze wijze vernomen, dat veel van de eertijds heilige plekken zijn verwoest voor bebouwing, steden en dorpen, wegen, spoorwegen, kanalen aanleg, het stichten van campings en tentenkampen. Ook plaatsen waar kinderen spelen zijn ontheiligd. Het heeft geen nut de oude plaatsen , die ontheiligd zijn, bijvoorbeeld door bovengenoemde oorzaken of door oorlogshandelingen opnieuw te aktiveren. We moeten nieuwe plaatsen uitzoeken. Maar daarbij kunnen oude plekken zijn, die in reservaten liggen en beschermd zijn, zoals die plek bij Nijmegen, de Hunebedden in Drente en enkele plekken in het Gooi. Maar dat moeten we nog uitzoeken.
Het aktiveren van een plaats dient te gebeuren door een eenvoudig rituaal waarin het belangrijkste is het visualiseren van de kosmische krachten en de aarde krachten, die kontakt met elkaar moeten maken. Die krachten zien eruit als wervelende spiralen van diverse omvang en richting, die alle mogelijke kleuren hebben: goud, zilver, rood, blauw, geel, groen, purper…De aardspiralen lopen steeds tegengesteld aan de kosmische, op de ontmoeting van de spiralen zag ik aardgeesten en hemelwezens, ongeveer als kinderen van een meter grootte heel vrolijk snel met elkaar in een rondedans. De spiralen van de aarden werken daarna ongehinderd door als een vulkaan en de krachten worden rondgeslingerd over de omgeving ook weer spiraalsgewijze.
Wij denken dat dit niets nieuws is. Het heelal is vol spiralen en het DNA molecuul vertoont ook een veelheid van spiraalstructuren. In de boeken komen veel afbeeldingen voor van spiralen, en concentrische cirkels, zoals die zijn afgebeeld op megalithische bouwwerken en stenen. Wellicht hebben onze verre voorouders een poging gedaan om de krachten, waarmee ze werkten, af te beelden. Hun afbeeldingen moeten we dan in vier in plaats van in twee dimensies lezen, namelijk hoogte, lengte, breedte en de tijd. Ook werd voor ons duidelijk hoe we een krachtcentrum zelf moesten aanleggen en hoe we de ingrediënten: stenen, bloemen en planten, moeten belevendigen. In de tuin van de priesteres is zo’n plek gemaakt, maar nog niet geheel gereed. Daarna moet die plek geaktiveerd worden.
Wij hebben ook vernomen wat er gebeurt als een plek ontheiligd wordt. Eerst worden de spiralen van de kosmos en de aarde uit elkaar getrokken. De kosmische spiralen ijlen omhoog en worden als het bewolkt is, door de wolken uiteengedreven; als het helder weer is ‘versplinteren’ de spiralen tot heel kleine puntjes en verdwijnen dan. De aarde spiralen worden als het ware opgezogen in de aarde, wervelen onder de grond nog uit en verdwijnen dan. De lichtende wezentjes vluchten al bij het zien van de bedreiging van de plaats. Ze schijnen zich goed bewust te zijn van de destruktieve krachten van de mens. Daarom is het een voorrecht hen de gelegenheid te geven weer een opbouwende funktie te vervullen.
Ik ben me goed bewust, dat vele lezers dit relaas naar het rijk van de verbeelding verwijzen, of zich afvragen: heeft de Wicca iets met deze heilige plekken te maken? Wij hebben afgeleerd te argumenteren. Wij willen niemand overtuigen. Ten slotte willen we wijzen op een aantal boeken, waarin voor de geïnteresseerden onder u wellicht meer informatie te vinden is, dan in dit artikel.
Bronnen
- De Megalietenbouwers, Francis Hitching, Amsterdam boek ISBN 903189679-9
- Moeder Aarde, John Mitchell, De Haan, Bussum, ISBN 902284026-3
- The View over Atlantis, John Mitchell, Abacus edition, Sphere Books, London
- Stonehenge Decoded, Gerald S. Hawkins & John B. White, Delta Book
- The Tall Stones, Moyra Caldecott, Popular Library, New York
- The Temple of the Sun, Moyra Caldecott, Popular Library, New York
- Shadow of the Stones, Moyra Caldecott, Popular Library, New York
