by Merlin Sythove
Gemiddeld drie, vier keer per jaar krijgen wij verzoeken om mee te werken aan kranteartikelen of radio- en TV-programma’s. Meestal gaan we hier niet op in. Misschien staat de reporter dan even later voor jou…
Wicca voor de massa?
Wij geloven dat de Wicca niet thuis hoort in een massa-medium, zoals de radio, de TV of de grote landelijke dagbladen. De Wicca is geen massa-beweging. Als wij zelf meewerken aan een artikel, is dat voor kleine gespecialiseerde bladen (zoals Bres of Onkruid), of aan scripties van mensen die uit eigen interesse iets meer over de Wicca willen weten. In alle gevallen is het handig als je wat tips en truuks kent om het gesprek in goede banen te leiden.
Wat wil je vertellen?
Zorg dat je een korte lijst met hoofd-onderwerpen hebt die je wilt vertellen. Natuurlijk komt de interviewer naar je toe met zijn of haar eigen vragen. Wat is hekserij? Zijn jullie satanisten? Houden jullie orgieën? Doen jullie aan zwarte magie? De bekende vooroordelen. Want, zo redeneert de interviewer, mijn lezers zullen die vragen hebben.
Maar deze punten zul je nu net niet willen opnemen in een artikel. Als je diep ingaat op “wij doen niet aan zwarte magie”, dan krijg je een artikel dat over zwarte magie gaat, en waarin geen plaats meer is voor de Godin, de God, de natuur, priesteres of priester zijn, enzovoort.
Wat wil je niet vertellen?
Zorg ook dat je heel duidelijk weet wat je niet wilt vertellen. Natuurlijk vraagt de interviewer naar alle ‘geheimen’. Spannend, vertel nou eens wat er gebeurt bij zo’n inwijding…
Als je een eed hebt afgelegd, is het heel simpel. Dan kun je zeggen dat je hebt beloofd om geen privé-zaken door te vertellen, en dat wat jij persoonlijk precies doet privé is. Vervolgens kun je een voorbeeld geven dat je je herinnert uit een boek dat je gelezen hebt, over hoe het ‘zou kunnen’.
Als je niet bent ingewijd en geen eed hebt afgelegd, kun je zelf bepalen wat je kwijt wilt over je persoonlijke ervaringen. En je kunt aan het begin van het interview, terwijl je koffie haalt, al vertellen dat er sommige dingen zijn die je als privé beschouwt, en daar dan later aan refereren.
Deel je tijd in
Als de interviewer komt voor een uur, deel dan de tijd in aan de hand van je lijst met hoofd-onderwerpen. Spreek met jezelf af dat je bijvoorbeeld het eerste kwartier iets over de Godin en de God wilt vertellen. Laat je daar niet vanaf brengen. Zeg rustig bij een vraag over een onderwerp dat je later (of niet) wilt bespreken, dat je daar zo dadelijk op in zal gaan, en vervolg je verhaal.
Oefen jezelf in het beantwoorden van vragen
We kunnen veel leren van de interviews met politici! Je kunt jezelf oefenen om een vraag (elke vraag) te zien als “ga rustig verder met je verhaal, ik luister”. De interviewer is geïnteresseerd in jouw verhaal en je krijgt alle gelegenheid om het te vertellen. Maar dan moet je je verhaal wel klaar hebben.
Op straat
Wat zeg je als iemand op straat of op je werk je direct vraagt of je een heks bent? In sommige gevallen, bijvoorbeeld een goede vriend, in een rustige omgeving, en met voldoende tijd ter beschikking, kun je daar serieus op in gaan.
In veel gevallen is het handig een paar kant-en-klare antwoorden te hebben als iemand je vraagt of je een heks bent. Een paar voorbeelden. Luid en duidelijk “Natuurlijk!” zeggen, met een vette knipoog. Zo van “leuk geintje”. En varianten daarop: “Ja, alleen is mijn bezem in revisie”. Of heel samenzweerderig “Wist je dat ze tegenwoordig op stofzuigers vliegen?”.
Je kunt ook beantwoorden met een tegenvraag, zodat je meer idee krijgt over wat iemand nu eigenlijk wil weten. “Waarom wil je dat weten?” ligt het meest voor de hand. Maar ook “Wil je zelf misschien heks worden?”, of “Wat denk je zelf?”, of “Hoe zou je het vinden als ik ‘ja’ zeg?”. En natuurlijk “Wat een éenige vraag! Dolletjes! Dat zoeken we op!” Deze laatste is speciaal geschikt in de supermarkt als Tante Toos ernaar vraagt…
En tot slot kun je uiteraard serieus antwoorden. Bijvoorbeeld met “Als je dat echt weten wilt, bel me dan eens voor een babbeltje”.
Het begin van een interview
Vragen beantwoorden in een interview ligt natuurlijk anders. Veel interviewers zullen beginnen met de vooroordelen op te sommen, en je dan vragen “Hoe zit dat nou met die orgieën?” (of iets soortgelijks). Op dat moment geeft de interviewer als het ware het woord aan jou, net zoals een spreker op een conventie wordt aangekondigd. Je kunt dan rustig met je verhaal beginnen. Je kunt bijvoorbeeld op de ‘inleiding’ ingaan: “Tja, allemaal vooroordelen, maar ik wil graag vertellen wat Moderne Hekserij nu echt is”. Dat is precies wat de interviewer wil horen – the real story! Of je kunt er een grapje over maken – zie het stukje over antwoorden op straat – en dan zeggen dat je het fijn vindt om wat serieuze informatie over de Wicca te mogen vertellen.
Tijdens een interview
Als je middenin je verhaal over de Godin en de God zit, en de interviewer vraagt iets over kruidendrankjes, heksenzalf en drugs, dan kun je zeggen dat je daar later op in zal gaan, en eerst nog iets meer wilt vertellen over de Godin en de God. Op die manier kun je je verhaal een logische opbouw geven. Je zet een kader neer – voor veel mensen is het idee dat hekserij een religie is volkomen nieuw en onverwacht.
Vragen die niet terzake zijn kun je ook beantwoorden door terug te verwijzen naar dingen die je al gezegd hebt. Bijvoorbeeld: “Zijn jullie satanisten? Aanbidden jullie de duivel?” Antwoord: “Ik heb aan het begin uitgelegd dat de Wicca een religie is. De duivel is een Christelijk concept, maar heksen zijn geen christenen, en geloven daar dus niet in. Wij kennen onze eigen Godin en onze God…” en vervolgens kun je verder met je eigen verhaal.
Aan het eind van een interview
Een interview is pas afgelopen als de interviewer vertrekt (en begint als deze binnenkomt!). Alles wat je aan het eind zegt, zal medebepalend zijn voor het artikel. Vaak zet het zelfs de toon – wat je aan het eind hoort, blijft vaak het langste hangen. Een korte samenvatting geven is best een goed idee!
Afspraken maken
Je kunt uitstekend afspraken maken met interviewers. De belangrijkste afspraak is dat je het artikel in kunt zien voordat het wordt gepubliceerd, en dat je de kans krijgt om vergissingen te herstellen of dingen die je kennelijk niet goed hebt uitgelegd beter te formuleren. Dat is voor de interviewer ook belangrijk. Bedenk dat de interviewer geen fouten maakt in zijn of haar artikel, maar uitsluitend weergeeft wat er van jouw verhaal overkomt.
Realiseer je dat je geen absolute macht hebt: als de hoofdredacteur het artikel alsnog verandert en er iets vreselijks van maakt, zul je naar de rechter moeten stappen.
Verder heb je recht op privacy en kun je dus vragen of een pseudoniem kan worden gebruikt.
Geld??
Kun je geld vragen voor een interview? Ik weet het niet – ik heb de indruk dat interviewers altijd verwachten dat alles gratis is, en dat mensen zelf wel tijd en geld willen steken in zoiets. Terwijl een krant natuurlijk gewoon een commerciële onderneming is.
Ik heb wel geld gevraagd voor een interview. Uitgelegd dat ik geen tijd had, en dat ik best tijd wilde vrijmaken, maar dat ik dan inkomsten derf en dus xx,xx per uur wil ontvangen, plus reiskosten. Niks meer gehoord natuurlijk. Heel vreemd….. 
Blessed Be!
Merlin
