Van uw verslaggever ter plaatste Rinus Klompendrager
Wiccan Rede * Lammas 2003
Op zondag 20 april organiseerde de buitenhof van de Haagse coven Imladris een open ritueel in het kader van “Earth Healing Day”, een dag waarop traditioneel aandacht wordt besteed aan het behoud van Moeder Aarde.
De coven Imladris rekent het tot één van haar taken om de ziel van het Haags/Loosduinse grondgebied eer te bewijzen en te sterken. Dit is geen overbodige taak gezien de verwaarlozing en verminking door de wereldlijke bestuurders.
Het ritueel vond plaats rond één van de natuurlijke waterstromen van het gebied, namelijk de Haagse Beek. Rond 13.00 uur verzamelde er zo’n 20 mensen bij de ingang van het Kijkduinpark. Vanaf daar wandelde de groep naar een duinpannetje, het begin van de Haagse Beek.
Als beginritueel stopten de aanwezigen, elk persoonlijk, hun kracht en liefde in een gewijde rozekwarts, voor het welzijn van Den Haag. De Hoogpriesteres sprak het water bemoedigend en liefdevol toe en wierp de steen in het water. Met een bescheiden plons ontving zij het geschenk. Toen begon de groep aan een wandeling die de loop van de beek zoveel mogelijk volgde.
Nu en dan links van ons dan weer rechts liepen we langs het water, slechts een twee- à driehonderd meter was het niet meer dan een slootje, voor de rest kan men nog goed zien dat dit een oeroude kreek is. Voor het overgrote gedeelte bovengronds, maar naarmate zij dichter het centrum van de stad nadert steeds moeilijker te vinden en ze verdwijnt zelfs grote gedeelten ondergronds. Het weer, een heerlijk zonnetje en een beetje wind, was prachtig voor een rustige wandeling. Maar voor het tweede gedeelte van het ritueel moesten we op tijd zijn bij de Elf Fantasy Shop op het Noordeinde, daar zouden andere zich bij de groep voegen. De afstand van zo’n 8 à 9 km die de processie nog moest afleggen ging dus in een stevig tempo. Iets verlaat kwam het gezelschap aan bij de Elf Fantasy Shop. De beek stroomt onder deze winkel door. Het verhaal gaat dat in de kelder een luik is dat toegang geeft tot de beek en dat in moeilijke tijden de bewoners zich in leven hebben gehouden door daar te vissen. De eigenaar van de winkel was zo vriendelijk geweest om de tuin ter beschikking te stellen voor het tweede deel van het ritueel.
De tuin is een oase midden in het centrum van de stad, er is een watervalletje en vele pagan beeldjes. Maar het mooiste is toch wel de prachtige grote kastanjeboom. Rond deze boom vormde de groep een kring. De leden van de buitenhof van Imladris trokken nu een paganistische cirkel. En dat de krachten die zij verzochten om aanwezig te zijn het er helemaal mee eens waren bleek wel toen tijdens het trekken van de cirkel plots de wind de bladeren van de kastanjeboom deed spreken. Het ritueel had een bijzondere schoonheid en kracht, uw verslaggever kreeg meerdere malen kippenvel. Het ritueel omvatte ook dat de aanwezige wederom werd gevraagd om een rozekwarts te voorzien van hun kracht en liefde voor het welzijn van Den Haag. Dit steentje zou na het ritueel aan het eindpunt van de Haagse Beek (de hofvijver) worden geschonken. De bladeren van de kastanjeboom zwegen weer, de leden van de buitenhof van Imladris hieven de cirkel op en na het nuttigen van brood en wijn ging het gezelschap naar de Hofvijver om daar het steentje, bloemen en andere geschenken aan het water te geven.
Voorbijgangers hadden het idee, bij het zien van de bloemen, dat dit weer een van de vele herdenkingen was van een slachtoffer van zinloos geweld. Inderdaad: het geweld en de verwaarlozing die deze prachtige oeroude levenbrengende Haagse Beek is aangedaan is zinloos. Al dat gewandel maakte dorstig dus op naar een pagan tempel (kroeg) alwaar stevig werd nagepraat over deze geslaagde dag en de blaren konden worden verzorgd.
In deze tijd van globalisering vergeet men wel eens dat er in onze naaste omgeving zo veel verstoorde of verwaarloosde krachten zijn, welke ook onze aandacht nodig hebben. De Haagse coven Imladris heeft met haar Earth Healing Day ritueel laten zien dat we de “bronnen” van die krachten in onze directe omgeving moeten koesteren.
